بردباری در برابر سفیهان
?«با حلم و بردبارى در برابر سفيهان، ياوران انسان بر ضد آنها زياد مىشوند»;
?بى شك در هر جامعهاى افراد سفيه و كم خردى هستند كه كار آنها خردهگيرى بر بزرگان و گاه پرخاشگرى است و هرگونه درگيرى با آنان سبب وهن افراد باشخصيت و جرأت و جسارت سفيهان مى گردد؛
?بنابراين بهترين روش در مقابل اين گونه افراد همان گونه كه در آيات فراوانى از آيات قرآن مجيد آمده و در كلام نورانى بالا اشاره شد، بردبارى و تحمل و بى اعتنايى به گفتار و سخنان آنهاست.
?از آنجا كه آنها حريم افراد باشخصيت را مىشكنند و جسورانه سخن مىگويند، اين تحمل و بردبارى سبب مىشود چهره مظلوميت به خود بگيرند و مردم فهميده جامعه به يارى آنها بر ضد سفيهان و بىخردان برخيزند و آنها را ساكت كرده بر جاى خود بنشانند.
✅سيره رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) و امامان معصوم(عليهم السلام)و بسيارى از بزرگان دينى همين بوده است.
?حقيقت «حلم» همان گونه كه در حديثى از امام حسن مجتبى(عليهالسلام) آمده است: «كَظْمُ الْغَيْظِ وَمِلْكُ النَّفْسِ» است يعنى حلم فروبردن غضب و تسلط بر نفس خويش است، به گونه اى كه عكس العملى نشان ندهد.
?در زندگى پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) بارها خواندهايم كه افراد نادان و جسورى خدمتش مىرسيدند و تعبيرات ناروايى نثار مىكردند و حتى گاه با شخص حضرت درگير مىشدند; اما آن حضرت تحمل مىكرد و به حل مشكلاتشان مىپرداخت.
?داستان امام حسن مجتبى(عليه السلام) و آن مرد شامى نيز معروف است.
#نهج_البلاغه #قرآن_ناطق
#حكمت_224 #شرح
صلوات
حضرت آیتالله بهجت (ره)
با پذيرش هزينهها عظمت و سرورى حاصل مىگردد؛
?زندگى دنيا آميخته با انواع مشكلات است؛ مخصوصاً براى رسيدن به مقامات والا, مشكلات بيشترى را بايد تحمل كرد و نازپروردگان متنعم به جايى نمىرسند.
نازپرورده تنعّم نبرد راه به دوست
عاشقى شيوه رندان بلاكَش باشد
✅مرحوم مغنيه در شرح اين جمله مىگويد: كسى كه بارهاى سنگين مردم را بر دوش كشد، مردم او را بر سر خود مىنشانند و او را اهل رهبرى و رياست مىبينند، دين و رنگ و نَسَبش هر چه باشد؛ ولى كسانى كه مردم از آنها بهرهمند نمىشوند، به آنها همانند موجودى نگاه مىكنند كه هيچ ثمرهاى ندارد، هر چند دنيا را از علم و دانش خود پر كند.
?در حديثى از امام صادق(عليهالسلام) مى خوانيم: «ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ كانَ سَيِّداً كَظْمُ الْغَيْظِ وَالْعَفْوُ عَنِ الْمُسيءِ وَالصِّلَةُ بِالنَّفْسِ وَالْمالِ; سه چيز است در هر كس باشد رياست و سرورى پيدا مىكند: فرو بردن خشم و عفو خطاكاران و خدمات و جانى و مالى به ديگران».
?در حديث مشروحى كه امام كاظم(عليه السلام) خطاب به «هشام بن حَكَم» مسائل مهمى را بيان فرموده و مرحوم كلينى آن را در صدر جلد اول كتاب كافى قرار داده است. در بخشى از آن مى خوانيم كه امام(عليه السلام) مىفرمايد:
اى هشام!
عاقل نظرى به دنيا و اهلش افكند و دانست آن را جز با مشقت نمىتوان به دست آورد؛
و نگاهى به آخرت كرد و دانست آن نيز جز با مشقت به دست نمىآيد؛
از اين رو با تحمل مشقت، آن را كه بقاى بيشترى داشت (آخرت) طلب نمود».
?در حديثى كه در مستدرك الوسائل از امام صادق(عليه السلام) نقل شده، آمده است:
«طَلَبْتُ الرِّياسَةَ فَوَجَدْتُها فِي النَّصيحَةِ لِعبادِ اللهِ; به سراغ سرورى رفتم آن را در خيرخواهى به بندگان خدا يافتم».
اين بحث را با حديث ديگرى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) پايان مىدهيم:
«أرْبَعُ خِصال يَسُودُ بِهَا الْمَرْءُ: الْعِفَّةُ وَالاْدَبُ وَالْجُودُ وَالْعَقْلُ; چهار خصلت است كه انسان به وسيله آن به سرورى و بزرگى مى رسد: خويشتن دارى در برابر گناه و ادب و بخشش و عقل».
#نهج_البلاغه #قرآن_ناطق
#حكمت_224 #شرح