شبهه 1 : بستن مساجد
مگر نه این است که شما گفتید مسجد خانه خدا است و در مشکلات و سختیها باید به خانه خدا پناه برد؟
پس چرا درهای خانههای خدا بسته شده است؟
تقریر شبهه: با توجه به اینکه اهل مسجد مؤمن و اهل عبادت و روزه و … هستند، لازم است خداوند بلاها و
بیماریها را از آنان دور گرداند. در حالی که با شیوع این ویروس نه تنها مساجد پناهگاه نبوده بلکه بسته شده
است.
پاسخ :
خداوند، همواره مسجدالحرام و همه مساجد را محل امن و آرامش معنوی برای مؤمنان قرار داده[1] و شایسته است
مؤمنین در سختیها و مشکلات از خداوند کمک گرفته و به او پناه ببرند. همچنین پاکی مساجد از هر گونه
آلودگی واجب است. خداوند در قرآن کریم در دو آیه صریحاً به حضرت ابراهیم فرمان میدهد که خانه مرا برای
حضور نمازگزاران پاکیزه کن.[2] اکنون نیز در شرایط فعلی اجتماع مردم در مساجد موجب انتقال بیماری از افراد
ناقل به سایرین شده و این امر پاکیزگی مسجد و سلامتی سایر افراد را به خطر میاندازد. در اسلام نیز حفظ جان
و سلامتی، یک قاعده واجب و ضروری است. اگر بر اساس عقل و علم، حضور در مسجد در زمان خاصی به شیوع بیماری انجامیده و مشکلاتی برای دیگران ایجاد کند، رفتن به مسجد بر اساس دستورات دین حرام و گناه
است. بنابراین بستن درهای مساجد در شرایط خاص، برای حفظ ایمنی مردم لازم است و نه تنها با پناهبردن به
خدا و آرامش منافاتی ندارد، بلکه عین پناهبردن به خدا است.
توجه به این نکته ضروری است که در طول تاریخ هیچ یک از امامان یا عالمان دین برای مسجد کارکرد درمانی
قائل نبودهاند و اساساً در منابع دینی جنبه درمانی برای مسجد تعریف نشده است که اکنون با بستن آن، این کارکرد
مورد سؤال قرار گیرد.
علاوه بر این، با توجه به اینکه مساجد یکی از مکانهای تجمّع و حضور مردم است، صرفاً به منظور جلوگیری
از شیوع و سرایت بیماری همچون بسیاری از اماکن دیگر بسته شده است.
——————————————–
[1]- إِنََّ أَوََّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنََّاسِ لَلََّذِی بِبَکََّةَ مُبَارَکًا « . وَهُدًى لِلْعَالَمِینَ * فِیهِ آیاتٌ بَیَِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِنا؛ اول خانهای که
برای عبادت خلق بنا شد همان خانه )کعبه( است که در مکَّه است که در آن برکت و هدایت خلایق است. در آن خانه آیات
» )ربوبیّت( هویداست، مقام ابراهیم خلیل است، و هر که در آنجا داخل شود ایمن باشد )آل عمران، 96 و 9۷ وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ « ؛)
مَثَابَةً لِلنََّاسِ بقره، ( » وَأَمْنًا؛ و )به یاد آر( هنگامی که ما خانه کعبه را مرجع امر دین خلق و مقام امن مقرَّر داشتیم 12۵ .)
[2] - وَ« . عَهِدْنا إِلى إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ أَنْ طَهَِّرا بَیْتِیَ لِلطََّائِفِینَ وَ الْعاکِفِینَ وَ الر کََّعِ السَُّجُودِ؛ و )دستور داده شد که( مقام ابراهیم را جایگاه
پرستش خدا قرار دهید و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که حرم مرا )از بت( بپردازید و پاکیزه دارید برای اهل ایمان که به
بقره، ( » طواف و اعتکاف حرم آیند و در آن نماز و طاعت خدا به جای آرند 12۵ وَإِذْ « ؛) بَوََّأْنَا لاِِبْرَاهِیمَ مَکَانَ الْبَیْتِ أَنْ لاَ ت شْرِکْ بِی
شَیْئا وَطَهَِّرْ بَیْتِی لِلطََّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالر کََّعِ السَُّجُودِ؛ و )یاد آر( آن گاه که ما ابراهیم را در آن بیت الحرام تمکین دادیم )و به او وحی
کردیم( که با من هیچ کس را شریک و انباز نگیر و خانه مرا برای طواف حاجیان و نمازگزاران و رکوع و سجودکنندگان )از لوث
حج، ( » بتان و بتپرستان( پاک و پاکیزه دار 26 .)
