بهار ظهور قائم

گزیده درس اخلاق حضرت ایت الله هاشمی علیا مد ظله العالی:

? بنده زمانی که در مدرسه «آقاحجت» مشغول درس و بحث بودم را خوب به خاطر دارم. در آن سرمای استخوان سوز که فقط آب یخ زده حوض برای وضو در دسترس بود، باز هم نیمه های شب، صدای مناجات و نافله از حجره ها و مسجد می آمد.

? آنچه از سیره علما به گوش ما رسیده و در شرح حال بزرگان دین خوانده ایم، این است که همه آنها عشق به دعا و مناجات داشته اند. بنده زمانی را به یاد دارم در گذشته های نه چندان دور، که طلبه ها متصل به دعا و مناجات و نافله بودند!

? اما امروز متاسفانه خیلی از آنها برای مدرک گرفتن درس می خوانند! ای کاش این مدرک از بین برود تا معلوم شود واقعا چه کسانی و با چه مجاهدتی برای خدمت به اسلام درس می خوانند.

برای نسل مان بیشتر از هر چیزی معنویت بخواهیم، یک چیزهایی درخواست کنیم که بقاء داشته باشد،امورات فانی، کوتاه است و از بین می‌رود، رزق کم باشد یا زیاد، البته که خوب است ولی تمام می‌شود، این همه در گذشته ما رزق خوردیم ماندگار شد؟ اگر نان خالی خوردیم یا اصلاً نداشتیم و خوابیدیم، گذشت ؛ و آن شب که چند نوع غذا داشتیم هم گذشت. همه می‌گذرد… خدا ان ‌شاء الله به انسان عقلی بدهد که بداند چه چیزی را انتخاب کند، همتش در چه چیزی باشد، همتِ دنیا باشد یا آخرت؟ اگر همت آخرت شد دنیا را هم خدا آباد می‌کند،
اصلاً خدا می‌گوید تو کار خود را انجام بده، من بهتر می‌دانم که تو چه می‌خواهی.

کسی که دنبال دنیا است و برای رسیدن به آن هیچ حدی برای خود قائل نیست، هیچ گاه از دنیا سیر نمی شود. این است که همیشه حس می کند که فقیر است. هر چه هم به او بدهند، باز هم احساس کمبود دارد. انسان عاقل اما به مقداری که برای گذران عمر و حفظ آبروکافی باشد قناعت می کند. نه اینکه بخواهد حلال و حرام را در آمیزد تا نعمت های دنیایی بیشتری داشته باشد.