بهار ظهور قائم

✍️ لذت زندگی به بندگی است. انگار یاران امام از همان اولِ زندگی، خدا را درک کرده‌اند… خداجویی و خداترسی در سراسرِ زندگیشان مشخص است.

از دیدگاه امام‌صادق، یارانِ حضرت‌ مهدی گنج‌هایی هستند که خدا را شناخته‌اند و مومنانی‌اند که دل‌هایشان مانندِ مشعلی نورانی است.*۱ همیشه به یاد خدایند و عبد او شده‌اند. به دنبال رضایتِ خدا هستند نه خواست دلشان. برای هرکاری در دل، نیتِ تقرب (نزدیکی) به خدا را دارند.

«قربة اِلی‌ اللّٰه» که بگویی حتی خوابَت هم عبادت حساب می‌شود. رمضان و شوال برایشان فرقی نمی‌کند. هیچ توقفی در مسیرِ بندگی ندارند. در همه‌ٔ ماه‌های سال، شب‌ها را به عبادت صبح می‌کنند و روزها را با روزه به پایان می‌رسانند. همیشه حتی سوار بر اسب هم به ذکر و تسبیح خدا مشغولند و همین تسبیحِ پیوسته و مداوم از آن‌ها مردانی قوی ساخته است.

? آری! دل از غیر خدا که بِبُرّی، نمازت از جنس نور می‌شود و روزه‌ات از سر اخلاص.

? ۱. امام‌ صادق، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸