بهار ظهور قائم

ملکوت عاشورا؛
درحقیقت چشم ملکوت بین که از عالم مُلک خارج شده،می تواند ملکوت را ببیند.وآنچه می بیند حقیقت واقعه است.اما اسراری که بزرگان ما دیده اندومافقط بیان میکنیم،غیر ازمسأله مبارزه حضرت اباعبدالله علیه السلام علیه با یک گروه،ویایک جمع است.دروهله اول خودرا به عنوان یک مبارز و رودررویی با یک جمعیت نشان می دهد، ولی این طور نیست. رودررویی اگر بایک جمعیت و گروه باشد،باز همان مُلک حساب می شود، صورت ظاهر قضیه است. در حالتی که چشم های ملکوت بین به ما می گویند: مبارزه حضرت بایک گروه نادان نبود؛ چون اصلاََ
شأن امام نیست، که بانادان دربیفتد. مبارزه امام بالاتر از این ها بود. مبارزه با جهل بود؛ و بین مبارزه با جاهل و  مبارزه با جهل از ملک تا ملکوت فاصله است. اولیای اسلام و پیامبران خدا و رهبران الهی، اصلاََ با جاهل در نمی افتادند. وَبذَلَ مُهجَتَهُ فیکَ لِیَستَنقَذَ عِبادکَ مِنَ الجَهالَه؛ حسین خونش رابرای رهانیدن بندگان تو از چنگال جهل نثار کرد.

“امروز هم مادر پاره ای از موضوعات در جامعه مواجه باجهل هستیم باید ریشه جهل راخشکاند.”
بنابر این ،قضیه اینجاست که امام حسین علیه السلام با این سپاه در نمی افتد. با جهل بشردرافتاده است. و به همین دلیل هرروز عاشوراست. هر روز باید با جهل مبارزه شود. و هر زمین کربلاست. هرجا باید با جهل مبارزه شود.
برگرفته از کتاب جلوه هایی از عاشورا اثر مرحوم استاد پرورش رضوان الله تعالی علیه.