بهار ظهور قائم

✍️در یکی از سال ها، امام صادق (علیه السلام) به همراه بعضی از اصحاب و دوستان خود برای انجام مناسک حج خانه خدا، به سوی مکه معظمه حرکت کردند.
در مسیر راه، جهت استراحت در محلی فرود آمدند.
آنگاه حضرت به بعضی از افراد حاضر فرمود چرا شما ما را سبک و بی ارزش می کنید؟
یکی از افراد که از اهالی خراسان بود و در آن مجلس حضور داشت، از جا برخاست و گفت یا بن رسول الله، به خداوند پناه می بریم از این که خواسته باشیم به شما بی اعتنایی و توهینی کرده و یا دستورات شما را عمل نکرده باشیم.

امام فرمود چرا، تو خودت یکی از آن اشخاص هستی!
آن شخص گفت پناه به خدا، من هیچ جسارت و توهینی نکرده ام.
امام فرمود وای بر حالت، در بین راه که می آمدی در نزدیکی جُحفه، تو با آن شخصی که می گفت مرا سوار کنید و با خود ببرید، چه کردی؟
سپس حضرت افزود سوگند به خدا، تو برای خود کسر شأن دانستی و حتی سر خود را بالا نکردی و او را سبک شمردی و با حالت بی اعتنایی از کنار او رد شدی.
سپس حضرت در ادامه فرمایش خود افزود هر کس به یک فرد مؤمن بی اعتنایی و بی حرمتی کند، در حقیقت نسبت به ما بی اعتنایی کرده است و حرمت و حق خدا را ضایع کرده است.

?وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۷۲